ฝืนเฮ็ดหยังถ้าเจ้า อยากไปอีหลี
อ้ายกะพอส่ำนี้ล่ะ เว้าหยังกะเฮ็ดบ่ได้
มันบ่แปลกดอกหนา ที่เจ้าสิมีไผ
เข้ามาแทนที่กัน เบิ่ดความสำคัญกะสมควรแล้ว
เจ้าบ่ผิดที่มื้อหนึ่ง สิเซาฮัก เห็นอ้ายนั้นเป็น
แค่โตอีหยัง อีหยังกะส่าง 
เบิ่งออกอยู่ ว่าฮักเฮา มันใกล้สิฮ้าง
ใกล้สิฮ้าง จักมื้อหนึ่งกะคงสิจาง
ไปคนละทางคือเก่า
สิถิ่มอ้ายคือหมูคือหมากะถิ่มโลด
บ่โกรธเลย เจ้านั้นทนเพื่ออ้ายพอแล้ว
พ้อคนใหม่ที่ดีกว่า แล้วเลือกเขา อ้ายเข้าใจ
แม่นไผกะเฮ็ด คือเจ้านั่นล่ะ
แห่นก้อนเกลือกินอยู่สุมื้อ จนสิเป็นซาง
เจ้าคงสิเบื่อ จั่งอ่วยหนีไปกินพิซซ่า
ยอมรับสภาพ เลยนั่งเศร้าปานหมา
สิจับอ้ายไปโผดไว้ไส กะไปโลดหล่า
ฮักกะส่วนของฮัก เบิ่ดฮักแล้วกะถิ่มกันไป
จบแบบใด๋กะได้ อ้ายสิเจ็บเองดอก
เจ้าบ่ผิดที่มื้อหนึ่ง สิเซาฮัก เห็นอ้ายนั้นเป็น
แค่โตอีหยัง อีหยังกะส่าง 
เบิ่งออกอยู่ ว่าฮักเฮา มันใกล้สิฮ้าง
ใกล้สิฮ้าง จักมื้อหนึ่งกะคงสิจาง
ไปคนละทางคือเก่า
สิถิ่มอ้ายคือหมูคือหมากะถิ่มโลด
บ่โกรธเลย เจ้านั้นทนเพื่ออ้ายพอแล้ว
พ้อคนใหม่ที่ดีกว่า แล้วเลือกเขา อ้ายเข้าใจ
แม่นไผกะเฮ็ด คือเจ้านั่นล่ะ
แห่นก้อนเกลือกินอยู่สุมื้อ จนสิเป็นซาง
เจ้าคงสิเบื่อ จั่งอ่วยหนีไปกินพิซซ่า
ยอมรับสภาพ เลยนั่งเศร้าปานหมา
สิจับอ้ายไปโผดไว้ไส
สิถิ่มอ้ายคือหมูคือหมากะถิ่มโลด
บ่โกรธเลย เจ้านั้นทนเพื่ออ้ายพอแล้ว
พ้อคนใหม่ที่ดีกว่า แล้วเลือกเขา อ้ายเข้าใจ
แม่นไผกะเฮ็ด คือเจ้านั่นล่ะ
แห่นก้อนเกลือกินอยู่สุมื้อ จนสิเป็นซาง
เจ้าคงสิเบื่อ จั่งอ่วยหนีไปกินพิซซ่า
ยอมรับสภาพ เลยนั่งเศร้าปานหมา
สิจับอ้ายไปโผดไว้ไส กะไปโลดหล่า
ยอมรับสภาพ เลยนั่งเศร้าปานหมา
สิจับอ้ายไปโผดไว้ไส กะตามใจ เจ้าโลดเด้อ